Zanim „przybył z zaświatów”, nazywał się Winer. Krąg rodzinny i konspiracyjny Szlamka, uciekiniera z ośrodka zagłady w Chełmnie nad Nerem
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 5 (2009), Strony: 163-192
Data zgłoszenia: 2020-10-16Data publikacji: 2009-11-09

Abstrakt
Prezentacja pierwszych interdyscyplinarnych badań nad Szlamkiem (Szlamą Winerem), jego rodziną i kręgiem towarzyskim (konspiracyjnym). Uporządkowanie nie tylko dotychczasowego stanu wiedzy na temat autora świadectwa o Zagładzie Żydów w Kraju Warty (relacja „Szlamka”, „Grojanowski Report”), w kontekście jego znaczenia dla konspiracji getta warszawskiego i Polskiego Państwa Podziemnego, ale udokumentowana źródłowo genealogia uciekiniera. Autor przejrzał i poddał analizie istniejące informacje na temat przymusowego grabarza z ośrodka zagłady w Chełmnie nad Nerem, a dotychczasową literaturę zestawił z rezultatami kwerend, co pozwala na poszerzenie wiedzy o losach jednego z najbardziej enigmatycznych konspiratorów czasów Zagłady oraz jego najbliższych. Podjęte dociekania historyczno-biograficzne, a w ich konsekwencji sprawdzone, metodycznie opracowane dane historyczne, mają nie tylko wyeliminować z historiografii Zagłady nagromadzone i natrętnie powtarzane błędy w brzmieniu i pisowni nazwiska świadka, ale być znaczącym uzupełnieniem do istniejącego biogramu, zarysowanego jedynie na podstawie ocalałej relacji i fragmentu korespondencji warszawsko-zamojskiej, przechowywanych w „Archiwum Ringelbluma”.
Słowa kluczowe
Genealogia „Szlamka” , Chełmno nad Nerem , elacja „Szlamka” („Grojanowski Report”) , „Oneg Szabat”
Licencja
Prawa autorskie (c) 2009 Autor & "Zagłada Żydów. Studia i Materiały"

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0
Inne teksty tego samego autora
- Przemysław Nowicki, Łucja Pawlicka-Nowak (1938–2020) – badaczka Zagłady, prekursorka archeologii miejsc pamięci , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Przemysław Nowicki, Łucja Pawlicka-Nowak, Świadectwa Zagłady , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 12 (2016)
Podobne artykuły
- Agnieszka Witkowska-Krych, Joanna Beata Michlic, Piętno Zagłady. Wojenna i powojenna historia oraz pamięć żydowskich dzieci ocalałych w Polsce [Agnieszka Witkowska-Krych] , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 17 (2021)
- Dariusz Libionka, The Fighting and the Propaganda: The Uprising in the Warsaw Ghetto from the Perspective of ‘Polish London’ , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr Holocaust Studies and Materials (2017)
- Dariusz Libionka, Barbara Engelking, Anki Grupińskiej zapisywanie żydowskich opowieści (12 opowieści żydowskich); Odczytanie listy. Opowieści o warszawskich powstańcach Żydowskiej Organizacji Bojowej , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Adam Kopciowski, Pinkes Warsze – Kronika Warszawy , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Danijel Matijevic, Jan Kwiatkowski, Krzesiny i Kreising – między pamiętaniem a pomijaniem. Polskie miasteczko wobec historii, pamięci i rywalizacji w cierpieniu , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Ferenc Laczó, Dokumentując odpowiedzialność. Jenő Lévai i narodziny historiografii Zagłady na Węgrzech w latach czterdziestych XX w. , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Omer Bartov, Wołanie krwi brata twego. Rekonstrukcja ludobójstwa w lokalnej skali , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- David Silberklang, Józef Kermisz (1907–2005) – twórca badań nad Szoa , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Havi Dreifuss, „Oni wciąż we mnie żyją”. Israel Gutman (1923–2013): ocalały z Zagłady, uczestnik powstania w getcie warszawskim, historyk żydowski , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Barbara Engelking, Tajemnica Hesi. Zapis emocji w świadectwach Zagłady , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
<< < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.