English
Język Polski
Mówienie o Zagładzie we współczesnej Polsce
Stanisław Krajewski
redakcja@holocaustresearch.pl Biogramprofesor w Instytucie Filozofii UW, współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, współpracownik powstającego Muzeum Historii Żydów Polskich, zajmuje się logiką matematyczną, dialogiem międzyreligijnym, doświadczeniami Żydów polskich; wśród niedawnych publikacji książkowych jest Tajemnica Izraela a tajemnica Kościoła (Warszawa 2007), oraz zredagowany wspólnie z A. Lipszycem zbiór tekstów Abraham Joshua Heschel: Philosophy, Theology and Interreligious Dialogue (Wiesbaden 2009).
https://orcid.org/0000-0002-1142-8112
Wydział Filozofii, Uniwersytet Warszawski
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 5 (2009), Strony: 317-324
Data zgłoszenia: 2020-10-16Data publikacji: 2009-11-09
https://doi.org/10.32927/ZZSiM.319
Abstrakt
Mówienie o Zagładzie jest często przesłonięte mówieniem o heroizmie oporu. Ilustruje to warszawski pomnik Rapaporta. Brak odpowiednich słów nadających się do mówienia o rzeczywistości Zagłady staje się widoczny, gdy mowa o celu powstania w getcie. Należy czcić ofiary getta warszawskiego niezależnie od powstania, mówić tak, by w centrum znalazły się niewinne ofiary. Na pomniku w Birkenau został umieszczony napis, w którym jest mowa jest o „bohaterach Oświęcimia”, którzy walczyli „o wolność i godność człowieka, o pokój i braterstwo narodów”. W miejscu, gdzie zagazowano milion nieprowadzących walki Żydów, są to słowa całkowicie nieadekwatne, wręcz obraźliwe. Najnowsze dzieje terminu „Holokaust” – jego rozpowszechnienie, obrastanie głębszym sensem, jego nadużywanie, próby przywłaszczania – to przykład ważności losu Żydów dla cywilizacji światowej. Najtragiczniejszy fragment żydowskich dziejów najnowszych otrzymał nazwę, która nobilituje. Można powiedzieć, że jest to historia kolejnego „sukcesu” Żydów.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2009 Autor & "Zagłada Żydów. Studia i Materiały"
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0
Podobne artykuły
- Monika Polit, Artur Kuć, Apokryf pod tytułem „Josl Rakower mówi do Boga”. Na marginesie artykułu Michała Borwicza , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 3 (2007)
- Marek Zając, O Rejwachu Mikołaja Grynberga , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Jurij Radchenko, Popularnonaukowa propaganda i „walka z mitami”: stosunki ukraińsko-żydowskie w XX w. w tekstach Wołodymyra Wjatrowycza , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 12 (2016)
- Małgorzata Szpakowska, Grzegorz Niziołek, Polski teatr Zagłady , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Marta Woźniak, „A ziemia się jeszcze ruszała...” Masakra Żydów w Szczeglacinie w relacjach świadków , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 6 (2010)
- Agnieszka Haska, Na marginesie serialu „Sprawiedliwi”, czyli (prawie) cała Polska ratuje Żydów , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 6 (2010)
- Agnieszka Haska, Piotr Forecki, Po Jedwabnem. Anatomia pamięci funkcjonalnej, Warszawa: Wydawnictwo IBL PAN, 2018, 434 s , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 15 (2019)
<< < 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
