Rozkład jazdy tylko w jedną stronę. Przesłuchania byłych urzędników Reichsbahn na temat deportacji Żydów z Prużan do Auschwitz w 1943 r.
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 12 (2016), Strony: 281-297
Data zgłoszenia: 2020-10-19Data publikacji: 2016-11-30

Abstrakt
Raul Hilberg zwrócił uwagę na to, że żaden niemiecki urzędnik Niemieckiej Kolei Rzeszy (Deutsche Reichsbahn) – instytucji, która była niezbędnym elementem w organizacji Zagłady – nie został skazany za współuczestnictwo w przeprowadzeniu Holokaustu. W procesie przeciwko byłemu Komendantowi Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa w okręgu białostockim (Kommandeur der Sicherheitspolizei und des Sicherheitsdienstes für den Bezirk Bialystok, KdS) dr. Wilhelmowi Altenlohowi oraz jego współpracownikom Lotharowi Heimbachowi, Heinzowi Errelisowi i Richardowi Dibusowi przed sądem w Bielefeld (1966–1967) dokumenty Reichsbahnu miały ogromne znaczenie jako materiał dowodowy. Altenloh, Heimbach, Errelis i Dibus zostali oskarżeni o mordy w gettach w Białymstoku i Grodnie oraz uczestnictwo w zorganizowaniu deportacji Żydów do Auschwitz i Treblinki: z Zambrowa w styczniu 1943 r., z Grodna w styczniu i lutym oraz z Białegostoku w lutym i sierpniu tego roku. W sprawie deportacji sąd przysięgłych skazał oskarżonych „za zbiorowe pomaganie w zbiorowym mordzie”. Oskarżeni otrzymali bardzo łagodne wyroki od- powiednio: 8, 9, 8 i 5 lat więzienia.
Słowa kluczowe
Kolej Rzeszy , pociągi specjalne , deportacje Żydów , Bezirk Bialystok , Auschwitz , ściganie zbrodni nazistowskich
Licencja
Prawa autorskie (c) 2016 Autor & "Zagłada Żydów. Studia i Materiały"

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0
Podobne artykuły
- Jan Borowicz, Agnieszka Dauksza, Klub Auschwitz. Rwane opowieści przeżywców , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Marta Janczewska, O śmierci w niemieckim języku oficjalnym na przykładzie raportu Jürgena Stroopa , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 12 (2016)
- Zofia Wóycicka, Sarah Gunsburger, National Policy, Global Memory: The Commemoration of the „Righteous” from Jerusalem to Paris, 1942–2007 , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Nawojka Cieślińska-Lobkowicz, Śladami nieznanych przedwojennych żydowskich kolekcjonerów i właścicieli dzieł sztuki , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 17 (2021)
- Przemysław Nowicki, Łucja Pawlicka-Nowak (1938–2020) – badaczka Zagłady, prekursorka archeologii miejsc pamięci , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Dariusz Libionka, Polskie piśmiennictwo na temat zorganizowanej i indywidualnej pomocy Żydom (1945-2008) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 4 (2008)
- Anna Bikont, „W sprawie zamordowania rodziny mojej…”. , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 19 (2023)
- Justyna Koszarska-Szulc, Ewa Koźmińska-Frejlak, Po Zagładzie. Praktyki asymilacyjne ocalałych jako strategie zadomawiania się w Polsce (1944/45–1950) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 19 (2023)
- Karolina Panz, “Why did they, who had suffered so much and endured, had to die?” The Jewish victims of armed violence in Podhale (1945–1947) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr Holocaust Studies and Materials (2017)
- Feliks Tych, Miriam Chaszczewacka’s Diary , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr Holocaust Studies and Materials (2013)
<< < 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.