English
Język Polski
Skrzypce w Auschwitz
Maria Sławek
maria.slawek@amuz.krakow.pl Biogramskrzypaczka, doktor habilitowana sztuki, pracuje w Katedrze Skrzypiec i Altówki w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie na stanowisku adiunkta; prowadzi tam swoją klasę skrzypiec. Współzałożycielka (wraz z Anią Karpowicz) i prezeska Instytutu Mieczysława Wajnberga. Pomysłodawczyni i koordynatorka Międzynarodowej Konferencji „Mieczysław Wajnberg – twórca wobec historii: tożsamość, interpretacje, konteksty”, która odbyła się w krakowskiej AM w 2019 r., kuratorka projektu „Domówka u Mietka Wajnberga”, współkuratorka Spacerowika „Warszawa Wajnberga”, inicjatorka powstania ulicy Mieczysława Wajnberga na warszawskim Mirowie. Współpracuje z „Ruchem Muzycznym”. Ma w dorobku trzy płyty. Występowała w wielu miastach Polski, a także w Niemczech, Izraelu, Wielkiej Brytanii, Brazylii, Belgii, Ukrainie, USA, we Włoszech i we Francji.
https://orcid.org/0000-0002-4228-1969
Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 17 (2021), Strony: 629-630
Data zgłoszenia: 2021-12-19Data publikacji: 2021-12-20
https://doi.org/10.32927/zzsim.899
Abstrakt
W tekście nutowym pauza oznacza czas trwania ciszy. Czasem cisza ta jest precyzyjnie podyktowana tempem utworu i liczbą dźwięków w takcie, w innych wypadkach uzależniona bardziej od wewnętrznego poczucia czasu grającego. Bywa i tak, że kompozytor zapisuje ciszę na końcu utworu, nie ufając – być może słusznie – wykonawcy, że będzie potrafił ją sam wyczuć i zrozumieć. Czasem nawet i cały utwór, jak w przypadku słynnego 4’33 Johna Cage’a, jest w rzeczywistości zapisaną czteroipółminutową ciszą. Cisza może mieć potężną wagę, może być nasycona znaczeniami albo kompletnie pusta.
Dlaczego o tym piszę?
...
Słowa kluczowe
muzyka w Muzeum Auschwitz-Birkenau
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Autor & "Zagłada Żydów. Studia i Materiały"
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0
Inne teksty tego samego autora
- Maria Sławek, Muzyka jako forma upamiętnienia powstania w getcie warszawskim , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 19 (2023)
Podobne artykuły
- Jacek Leociak, Paweł Dobrosielski, Spory o Grossa. Polskie problemy z pamięcią o Żydach , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Zofia Wóycicka, Sarah Gunsburger, National Policy, Global Memory: The Commemoration of the „Righteous” from Jerusalem to Paris, 1942–2007 , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Jan Borowicz, Agnieszka Dauksza, Klub Auschwitz. Rwane opowieści przeżywców , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Alina Skibinska, Dariusz Libionka, „Przysięgam walczyć o wolną i potężną Polskę, wykonywać rozkazy przełożonych, tak mi dopomóż Bóg”. Żydzi w AK. Epizod z Ostrowca Świętokrzyskiego , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 4 (2008)
- Dariusz Libionka, Polskie piśmiennictwo na temat zorganizowanej i indywidualnej pomocy Żydom (1945-2008) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 4 (2008)
- Jacek Leociak, Literature of the Personal Document as a Source in Holocaust Research (a Methodological Reconnaissance). , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: 2008: Holocaust Studies and Materials
- Krzysztof Czubaszek, Stanisław Żemis – świadek zagłady Żydów w Łukowie , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 14 (2018)
- Krzysztof Persak, Ekshumacja, której (prawie) nie było. Prace archeologiczno-ekshumacyjne w Jedwabnem w 2001 r. i ich wyniki , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 14 (2018)
- Dariusz Libionka, Polska Podziemna wobec szantażystów i szmalcowników w Warszawie. Korekta obrazu , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 14 (2018)
- Barbara Engelking, Żydzi i komuniści w okupowanej Warszawie , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 14 (2018)
<< < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
